vrijdag 30 oktober 2009

Dichtbij de natuur in Semuc Champey

In Lanquin trakteren we onszelf eens op een luxekamertje, met een eigen badkamer, een hangmat voor de deur en een zicht dat goud waard is. Muggennet erbij en we zitten veilig voor de beestjes... dachten we. Wanneer Bert ´s nachts naar de WC moet speelt er zich (achteraf gezien) een hilarisch tafereel af. Hij staat een soort van pijndans te doen midden in een mierennest die hem overal in zijn voeten bijten (die hij niet kan zien aangezien hij geen lenzen in heeft). Ik spring ter hulp en luttele seconden later staan we daar met twee AAAH te roepen en de bijtende beestjes van onze voeten af te kloppen. Een pak koekjes had alle mieren in de omgeving aangetrokken met als gevolg dat de mat letterlijk zwart zag van kleine mieren.

De tweede nacht zijn we slimmer en bergen we het eten beter op. Ditmaal zijn het echter de kakkerlakken die ons een overgetelijke nacht bezorgen. Dat ze uit de WC rol vallen tot daartoe, op onze tandenborstel kruipen is al wat minder, maar dat ze in´t midden van de nacht onder ons muggennet kruipen en bij ons willen slapen (net als de elektriciteit uitgevallen is) gaat toch wat te ver.



We relaxen dan maar in de ongelooflijk mooie natuurlijke zwembaden van Semuc Champey, een soort turks Pamukkale in Guatemala. Voor deze rivierbaden hebben ze het woord appelblauwzeegroen uitgevonden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten