In onze reeks "doe eens een vulkaan" hadden we al vele machige vulkanen van ver kunnen bewonderen. Nog nooit echter waren we erin geslaagd om dichtbij genoeg te geraken om echt de lava te kunnen zien, ruiken en voelen (van ver natuurlijk) om de logische reden dat dat meestal niet erg veilig is. Maar hier, op een boogscheut van Antigua, beklimmen we vulkaan Pacaya met als doel tot aan de lavarivieren te wandelen. Aan de voet van de vulkaan wanen we ons op de maan, het hele landschap is pekzwart. We ploeteren door het losse vulkaanzand naar boven tot de ondergrond eerst hard wordt, en daarna heel warm. We zijn dichtbij. En alsof Pacaya op ons heeft gewacht begint er plots een stroom bloedhete lava uit de grond te stromen. Poseren voor een fotootje is bijna onmogelijk door de hitte en wanneer onze stevige schoenen een beetje beginnen smelten nemen we toch iets meer afstand.Het is een prachtig schouwspel van de natuur en wederom kunnen we alleen maar zingen ... oooh grote wereldbol ik snap er niet veel van, het is gewoon een wonder wat jij allemaal kan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten